نسل چهارم ارتباطات موبایل (4G) که در سالهای اخیر جایگزین نسل سوم آن شده است؛ مهیا کننده سرعت و پهنای باند بسیار بالا برای دسترسی به اینترنت وانتقال دیتا در لپتاپهای دارای مودم وایرلس USB ، گوشیهای هوشمند و دیگر موبایلهاست.
دو فنآوری 4G عبارتند از:
- LTE:
نسل چهارم موبایل که در بازار با نام LTE یا Long Term Evolution شناخته میشود، از فنآوریهای استاندارد GSM است و برای دسترسی به اینترنت پرسرعت قابل حمل استفاده میشود.
در دسامبر 2008 سازمان مشارکت نسل سوم موبایل (3GPP)، فنآوری LTE که نتیجه چهار سال کار بود را با استاندارد +HSPA ارائه کرد. اگرچه LTE تمامی گزینههای تکنولوژی 4G را پوشش نمیدهد ولی هر دو در بازار با یک اسم شناخته میشوند.
افزایش پهنای باند و سرعت انتقال از طریق تلفیق خطوط رادیویی و بهبود هسته شبکه، مزیت 4GLTE نسبت به نسل سوم محسوب میشود.
LTE نسبت به نسلهای قبلی دامنه وسیعتری را پیش روی سازندگان اپلیکیشنهای اسمارتفون و تجهیزات بیسیم قراردادهاست.
شبکه LTE اولین بار در 14 دسامبر 2009 در اسلو و استکهلم و بعد از آن در مقیاس بزرگتر در سال 2010 در شمال آمریکا توسط شرکت ورزیونوایرلس (Verzion Wireless) راهاندازی شد.
دسترسی به شبکه LTE از طریق ایستگاههای موبایل صورت میگیرد. برای استفاده از LTE باید از گوشی موبایلی استفاده شود که از این فنآوری پشتیبانی میکند.
به صورت تئوری حداکثر سرعت دانلود و آپلود اطلاعات با استفاده از فنآوری LTE به ترتیب 100 و 50 مگابیت در ثانیه است. در حالی که این سرعت دانلود و آپلود در نسل سوم، حدود 256 کیلو بیت در ثانیه است.
در مارس سال 2011، سازمان 3GPP نسل چهارم را ارتقا داد و LTE-Advanced را ارائه کرد. اولین بهرهبرداری از آن در اکتبر 2013 توسط شرکت مخابراتی روسی یوتا (Yota) صورت گرفت.
- Wimax Release2